Aankomst in Ushuaia in Argentinië, de meest Zuidelijke stad van de wereld. Wie op tijd aankomt, of enkele dagen eerder, heeft de gelegenheid om de Tierra del Fuego te ontdekken.

In de middag gaan we aan boord van ons expeditieschip voor de komende twee weken, de Ocean Victory. We verkennen het schip en maken kennis met het expeditie-team. De eerste dag is er altijd een verplichte veiligheidsbriefing en -oefening aan boord van het schip. We varen richting Puerto Williams aan de Chileense kant van het Beagle kanaal, om de formaliteiten met de Chileense douane te regelen. Het “kanaal” is rijk gevuld met dierenleven met aalscholvers, zeeleeuwen en pinguïns op vele van de rotspunten.

Vandaag gaan we de beroemde “Kaap Hoorn” zien. Het is moeilijk om het dagprogramma te voorspellen, aangezien de wateren ten Zuiden van Kaap Hoorn op zijn zachts gezegd onvoorspelbaar zijn. Bij mooi weer zullen we zodiacs gebruiken om te landen op Isla Hornos, het Zuidelijkste puntje van Amerika, en een bezoek brengen aan het monument voor de zeelieden die rond dit eiland zijn omgekomen.

Hoewel ons expeditieschip zeer stabiel is zullen we wel een indruk krijgen van wat de oude zeezeilers meegemaakt hebben in de tijden van Magellan en Darwin. Het was overigens de Nederlandse kapitein Willem Schouten die in 1616 als eerste westerse schipper deze route navigeerde en daarmee de route bekend maakte. maar waarschijnlijk hebben lokale volken deze route al veel eerder bevaren.

Op zee kijken we natuurlijk uit naar albatrossen, stormvogels en zeezoogdieren, waarbij we op dit Zuidelijkste punt van de route ook uitkijken naar de meest Zuidelijke soorten.

Het hoogtepunt van vandaag is de route die we varen door de smalle en ongelofelijk mooie Garibaldi-fjord, met uitzicht op afkalvende gletsjers en Mont Darwin. Onderweg hebben we kans om bultruggen te zien en heel soms worden hier ook Orca’s gemeld. Regelmatig vliegen reuzenstormvogels en wenkbrauwalbatrossen langs de boot.

Als we Tierra del Fuego achter ons laten via de Straat van Magellan, varen we richting Fort Bulnes. Het fort is in 1843 gebouwd op de rotsachtige kust van Punta Santa Ana om de controle over de Straat van Magellan en de schepen die er doorheen voeren te behouden. Het fort is nu onderdeel van het Parque de Estrecho de Magallanes.

In de loop van de ochtend komen we aan in Punta Arenas en maken we een excursie naar Fort Bulnes. In de middag is er nog tijd om de stad te bezoeken. Als de groep van Delta Safari groot genoeg is, proberen we hier nog een eigen excursie te organiseren.

We vervolgen onze reis naar het Noorden door de Straat van Magellan en het labyrinth van fjorden. De dag zal gevuld zijn met prachtige vergezichten. Ferdinand Magellan, naar wie de zeestraat is genoemd, was een Portugese ontdekkingsreiziger die in opdracht van de Spanjaarden deze zeestraat als eerste Westerse schipper heeft bevaren in 1520.

Het klimaat is hier sub-antarctisch en de kust is ruig en arm aan vegetatie. Toch zijn deze de thuisbasis geweest van een hoogontwikkelde en dichtbevolkte indiaanse cultuur, die voornamelijk bestond uit zeevarende en nomadische jager-verzamelaars. De stammen leefden tot ongeveer 1800 geïsoleerd en onaangetast door de Westerse beschaving, waarna ze snel uitstierven als gevolg van nieuwe ziekten en radicale uitroeiings-campagnes van de Chileense en Argentijnse overheden. De kennis over deze volken is uiterst schaars.

Vanaf het schip kijken we uit over de fjorden. Hier en daar kan een wenkbrauwalbatros of een reuzenstormvogel opduiken. Er zijn diverse lokale dolfijnsoorten te vinden, waaronder de Chileense dolfijn en de dolfijn van Peale.

Tijdens de nacht heeft de kapitein het schip door de nauwe fjorden meer dan 200 kilometer naar het Oosten gevaren. We gaan van boord in Puerto Natales om een busrit te maken naar het Nationaal Park Torres del Paine. Majestueze granieten torens steken tot 2884 meter boven zee-niveau uit en worden omringd door enorme meren, afkalvende gletsjers en open graslanden waar de guanaco’s (wilde lama’s) zich voeden. De guanaco’s zijn op hun beurt weer het voedsel voor de poema’s die hier leven. Volgens sommigen is dit het mooiste Nationaal park van de wereld.

We rijden door het park en genieten de hele dag van het uitzicht op de bergen. Hier en daar maken we een stop en maken korte wandelingen om de beste uitkijkpunten te bereiken. Hier kijken we vooral uit naar de vogels die hier leven van de kadavers die de poema’s achterlaten, zoals de Andes condor en de kuifcaracara.

We zijn inmiddels ver landinwaarts door de vele smalle waterwegen. De diep uitgesleten fjorden worden allemaal ‘kanalen’ genoemd. Zo varen we vandaag door de kanalen van Sarmiento, Esteban, Angostura, Inocentes en uiteindelijk het lange smalle Canal Messier in. Waar we ook kijken, het landschap is overweldigend. Puntige ruige, vaak besneeuwde bergtoppen, gletsjers, veel leven onder en boven water. De kanalen zijn allemaal gevormd en uitgesleten in de recente ijstijden. Als we de 250 kilometer lange Canal Messier invaren, zien we ook diverse kleine vissersdorpjes. Als er voldoende tijd is zal er een korte uitstap met de zodiacs gemaakt kunnen worden.

Naast meerdere dolfijnsoorten kunnen we hier ook de bruinvis van Burmeister zien, een soort die alleen voorkomt langs de kusten van Zuid-Amerika.

Ons eerste doel vandaag is om de 60 kilometer lange Brüggen-gletsjer te bekijken. Deze gletsjer stroomt langzaam naar beneden vanaf de enorme Patagonische ijsvlakte. We varen op veilige afstand van het actieve gletsjerfront en vervolgen onze weg door de Messier naar het Noorden.

In de middag bezoeken we het totaal geïsoleerde Puerto Edén. Dit vissersdorp is niet over de weg bereikbaar en zelfs in het dorp ontbreken de wegen grotendeels. Tussen de huizen lopen vooral plankenpaden. De bevolking leeft voornamelijk van de visserij, waarvan de opbrengst éénmaal per week wordt opgehaald met een kotter.

In het dorp kunnen we wat meer landvogels zien, zoals de Amerikaanse Reuzenijsvogel (Ringed Kingfisher)

Vandaag bereiken we het uiteinde van het Canal Messier, waar we nog een typisch Chileens dorp bezoeken. Caleta Tortel werd in 1955 gebouwd om de houtproductie op te starten, om de cipressen die in het gebied groeien te verwerken. Het dorp ligt in de monding van de Rio Cochrane, waar het smeltwater en de zee samenvloeien. Ook hier zijn veel plankenpaden en houten huizen te vinden.

We maken een landing en kunnen een wandeling maken rond het dorp. Er is een wandeling mogelijk over de heuvel achter het dorp langs, maar hierbij moeten wel de laarzen gedragen worden die je kan lenen op het schip. Het is erg drassig namelijk. Tijdens de wandeling heb je weer kans op het zien van meer landgebonden vogels. De meest opvallende is de Vuurkroonkolibrie (Green-backed Firecrown) die je overal rond het dorp tegen komt.

Na meerdere dagen in de fjorden, varen we vandaag over open zee. In de algemene beschrijving van deze reis staat dat deze dag ideaal is om te genieten van de faciliteiten van het schip, zoals de sauna of de bubbelbaden en het kleine zwembad op het topdek. Of een lezing bijwonen over de natuur en cultuur van het gebied. Maar….

Voor de meeste vogelaars en zeezoogdierenliefhebbers zijn dit juist de topdagen om veel aan dek te staan. We varen over de Pacific en hebben kans op allerlei bijzondere zeevogels en zeezoogdieren. Albatrossen zijn de meest opvallende zeevogels die we vandaag en de komende dagen op zee kunnen zien. Er zijn langs de Chileense kust mogelijk tot wel zes soorten albatrossen te zien. De Blackbrowed, de Buller’s en Salvin’s Albatross worden veel gemeld, maar ook de Royal, Shy, Grey-headed en Chatham Albatross zijn hier mogelijk. Daarnaast natuurlijk ook allerlei (pijl-)stormvogels van de Pacific.

In 2023 voeren we door slecht weer, een deel van de dag nog wel ‘binnendoor’ tussen de eilanden door.

Voor de deelnemers zal vooraf een uitgebreide lijst van mogelijke zeevogels en zeezoogdieren gemaakt worden, met daarop onder andere de Nederlandse en Engelse namen. Regelmatig zullen we ook de met elkaar de lijst doornemen, om te bespreken welke soorten we gezien hebben, of waar we de volgende dagen op moeten letten.

Vandaag bezoeken we het eiland Chiloé, waar we aanmeren bij het stadje Castro, alweer een stadje op palen. Chiloé is onder andere beroemd vanwege zijn houten kerken, waarvan er vier in Castro te vinden zijn. En met hout bedoelen ze dan ook echt hout, want er is bij de bouw vaak geen enkele spijker gebruikt. Tijdens de ochtend op het eiland proberen we een tocht over het eiland te maken om wat meer soorten bosvogels te zien, zoals de huet-huet en de tapaculo soorten.

Als we in de middag weer uitvaren is het vooral uitkijken naar het Pincoya stormvogeltje. Dit stormvogeltje is pas onlangs beschreven en komt alleen voor in de wateren rondom Chiloé. Voor de vogelaars dus een soort om hier op te pikken. Omdat de soort vooral aan de Noordkant van het eiland voorkomt, is het niet makkelijk om de soort te zien. In 2023 is het niet gelukt de soort te zien, omdat het uitvaren bij Castro veel tijd in beslag neemt.

Op het eiland zelf broedt een gemengde kolonie van Humboldt en Magellanic Pinguïns. De tijd aan land is te kort om deze kolonie te bezoeken, maar op zee kunnen we zeker naar beide soorten uitkijken. De Magellanic  pinguïns hebben we de afgelopen dagen al veel gezien, maar vanaf hier is het uitkijken naar de veel zeldzamere Humboldt pinguïns.

We varen verder over de Pacific naar het Noorden. In de loop van de dag doemt het eilandje Mocha op aan de horizon. Hier zullen we bij gunstige omstandigheden in de middag een landing maken met de zodiacs. Over het eiland zijn vele verhalen te vertellen, waarvoor tijdens de lezingen aan boord de tijd zal worden genomen. Zoals over Francis Drake die tijdens zijn reis om de wereld ernstig gewond van het eiland moest worden gehaald nadat hij met de lokale bewoners in contact was gekomen. Of de gedwongen ontruiming van het eiland in 1685. Of de grote witte walvis die in 19de eeuw voor de kust zwom en Mocha Dich werd genoemd. Was deze walvis de inspiratie voor Melville’s Moby Dick?

Door de afgelegen ligging van het eiland komen er een aantal endemische soorten voor op Mocha, waaronder de Pacific Degu, een soort schijnrat en de Mocha Island Ground Frog. Ook komen er drie ondersoorten van vogels voor; de Mocha Thorn-tailed Rayadito, Mocha Chucao Tapaculo en de Mocha Austral Trush (deze laatste is niet algemeen erkend).

De laatste dag op zee richting Valparaiso. Maar voor de zeevogelaars kan dit wel eens de beste dag worden. In deze streken begint namelijk de Humboldt’s Current, een voedselrijke zeestroom, die veel zeeleven aantrekt. De pelagics die vanuit Valparaiso worden georganiseerd zijn wereldberoemd onder zeevogelaars. Vandaag wordt het dus weer uitkijken naar albatrossen en andere zeevogels.

In 2023 zagen we op deze dag vijf soorten albatrossen (wenkbrauw-, salvins-, beide varianten konings- en grijskopalbatros), duizenden Wilsons stormvogeltjes, honderden Juan-Fernandez stormvogels en nog vele andere zeevogels.

Na het ontbijt stappen we in Valparaiso van boord en zijn we aan het einde gekomen van de expeditiecruise. Het internationale vliegveld van Santiago de Chile ligt op zo’n twee uur rijden van de haven. Maar misschien is het aan te raden om nog een dagje in de buurt van Valparaiso of Santiago te gaan vogels kijken. Informatie over eventuele verlenging kunt u krijgen bij het boeken.