We vliegen vanaf Rotterdam naar Dubrovnik (Kroatië). Hier ontmoeten we onze lokale (Engelstalige) gids en worden we met een bus naar ons hotel in Virpazar gebracht. We arriveren hier aan het einde van de middag en dineren in het hotel. Het dorp Virpazar ligt direct aan het Skadar meer (zie bovenstaande foto) en hiervandaan vertrekken we de komende dagen met ons bootje. Overdag kan Virpazar erg druk zijn met toeristen, maar ’s avonds keert de rust terug in het kleine dorp.

De vlucht is nog onder voorbehoud. Mogelijk kiezen we voor een vlucht Amsterdam – Podgorica, maar dat kunnen we pas beslissen als de vluchttijden en prijzen voor 2026 bekend zijn.

Vandaag gaan we direct één van de bekendste nationale Parken van Montenegro ontdekken; het Skadar meer. Het grootste meer van Montenegro wordt gedeeld met Albanië. Op het meer broeden enkele tientalen paartjes Kroeskoppelikanen en dit is daarmee het meest Westelijke plek waar deze vogels broeden. Maar ook soorten als Ralreigers, Dwergaalscholvers en Geoorde Futen broeden op en rond het meer.

Tijdens de tocht zullen we ook de drie soorten moerassterns tegen kunnen komen. De Witwangsterns zijn alom aanwezig, gevolgd door de Zwarte stern. Achterop het meer kwamen we in 2025 ook een paar Witvleugelsterns tegen.

Onderweg maken we een stop voor een uitgebreide lunch in een prachtig gelegen restaurant aan het meer. Het buffet bevat veel lokale producten, zoals vis uit het meer. Vandaag is daarom de lunch inbegrepen in plaats van het diner. In de loop van de middag keren we terug naar het hotel en heb je vrije tijd om de omgeving van Virpazar te verkennen.

We dineren deze avond (op eigen kosten) in het hotel of één van de restaurants in het dorp. Er zijn voldoende opties op loopafstand. In het dorp is ook een kleine supermarkt.

De Crnojevic Rivier is één van de rivieren die uitkomt in het Skadar meer. De vallei van Crnojevic is adembenemend mooi. We varen vanaf Virpazar  in enkele uren naar Reijka Crnojevica. Onderweg varen we door velden met waterlelies waar volop Witwangsterns foerageren en in de rietkragen horen we tientallen Grote Karekieten zingen. Maar naast de vogels verdient vandaag ook het landschap alle aandacht.

In Reijka Crnojevica heb je tijd om te lunchen, maar je kan ook zelf wat meenemen voor onderweg en de lunchtijd gebruiken om een stukje door de omgeving te wandelen.

Deze avond dineren we in een dorp in de buurt van Vipazar met een proeverij van de lokale ‘Vranac’ wijn.

Vandaag vertrekken we naar de Adriatische Zee kust. Via de panoramische route “Tussen de twee kusten” rijden we door het berggebied tussen het Skadar meer en de Adriatische Zee naar het Zuiden. Onderweg maken we een aantal stops om van het uitzicht te genieten en vogels als de Oostelijke Blonde Tapuit en de Balkanbaardgrasmus te zoeken.

Via een uitzichtpunt langs de grens met Albanië rijden we uiteindelijk naar ons tweede hotel in de omgeving van Ulcinj. Vanaf het hotel loop je makkelijk naar het stand en de duinen. Voor ons geen onbekend tafereel, maar voor Montenegro een bijzondere stukje kustlijn, omdat het verder alleen uit rotsen en kliffen bestaat.

In de omgeving van het hotel zijn vrij veel Bijeneters te vinden, dus het is de moeite waard om in de middag een ommetje te maken met elkaar. We dineren deze avond in ons nieuwe hotel.

Vandaag hoeven we geen lange rit te maken. Direct aan de andere kant van de rivier bereiken we de zoutpannen van Ulcinj, met een oppervlakte van 15 vierkante kilometer. Vorig jaar bezochten we het gebied in de eerste week van mei en werden we al overdondert door de grote hoeveelheid vogels. Mogelijk dat we nu alleen maar meer vogels gaan zien, omdat we halverwege april ook nog midden in de trek zitten en dit soort gebieden als een magneet werken op veel soorten vogels.

Vorig jaar zagen we hier Bijeneters en Scharrelaars, Kleine Klapeksters en Grauwe Klauwieren, Graszangers en Oostelijke Vale Spotvogel, Roodstuitzwaluw, Hop en Vorkstaartplevier. En vele anderen!

Achterop het terrein zagen we grote groepen Flamingo’s door de telescoop, maar door de grootte van het gebied was het lastig om deze van dichtbij te zien. We proberen daarom voor dit jaar fietsen te regelen, zodat we het uitgestrekte gebied ook volledig kunnen uitkammen. Als het niet lukt om fietsen te regelen maken we met de bus nog een rondrit naar het de andere zijde van het gebied en naar het nabij gelegen Ada Bojana.

We dineren weer in ons hotel in Ulcinj.

Vandaag verplaatsen we van de kust naar de bergen van het Durmitor Nationaal Park in het binnenland. Tijdens deze lange verplaatsing passeren we eerst de hoofdstad Podgorica en later rijden we door de Moraca Canyon. Onderweg zullen we enkele stops maken om te zoeken naar Rotszwaluwen en Blauwe Rotslijsters. Aan het einde van de kloof maken we een stop bij het Moraca klooster, één van de oudste kloosters van Montenegro wat al is opgericht in 1252. In de kapel zijn eeuwenoude fresco’s te zien.

In de middag komen we aan bij ons hotel in de omgeving van Zalbjak. We maken kennis met het Durmitor Nationaal Park, wat sinds 1980 is aangewezen als Unesco Wereld erfgoed. Omdat we nog vroeg in het voorjaar zijn, zullen de toppen nog bedekt zijn met sneeuw. We maken een wandeling bij de meren Crno Jezera (Black Lake) en Zminje Jezera en gaan op zoek naar bosvogels. Vroeg in april kan het zijn dat er nog teveel sneeuw ligt en dat we de wandelingen wat aan moeten passen. Dat bekijken we ter plaatse met onze lokale gids.

Diner is vanavond in het nieuwe hotel, waarna we nog even de directe bergomgeving kunnen verkennen.

De laatste volle dag rijden we een route door het Durmitor Nationaal Park. Ook deze route hangt af van de weers- en sneeuwomstandigheden. In ieder geval staan op de planning het uitzichtpunt bij Curevac, waarvandaan je het diepste punt van de Tara Canyon kan zien, van zo’n 1300 meter diep. Verderop bezoeken we nog enkel bergdorpen en de Susica Canyon en het Susica meer. We maken onderweg meerdere stops om zowel van het uitzicht te genieten als op zoek te gaan naar de vogels van dit berglandschap. We zijn de voorgaande reis nog niet op deze locatie geweest, dus wat we precies kunnen zien is ook voor ons nog een verassing. Maar het lijstje soorten dat hier voorkomt is indrukwekkend, met soorten als Kruisbek, Notenkraker en Hazelhoen om er maar een paar te noemen.

Het laatste diner van deze reis is ook weer in het hotel waar we verblijven.

Na het ontbijt checken we uit bij het hotel en komt er een einde aan de reis. We rijden naar het vliegveld om terug te vliegen naar Nederland.